05 maja 2020

Przebieg obchodów Międzynarodowego Dnia Solidarności Ludzi Pracy 2020

W całej Polsce 1 trawnia 2020 obchodzono Święto Państwowe – Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy. Z powodu epidemii obchody odbywały się głównie w naszych domach. Odbyły się wydarzenia sieciowe, zdalne i skromne miejscowe uroczystości. Niestety część z nich było bezideowych, bez wyrazu lub tożsamych ze świętowaniem 16-lecia członkostwa Polski w Unii Europejskiej.

Obchody były inne niż wszystkie z racji epidemii koronawirusa zespołu ostrej niewydolności oddechowej SARS-CoV-2 i zagrożeniem związaną z nim chorobą koronawirusową CoViD-19. Nie powinno się wychodzić z domów bez uzasadnionej życiowo potrzeby.

Obchody w dużej mierze miały cechę prywatną i odbywały naszych domach. Wywieszano chorągwie państwowe i robotnicze, słuchano postępowych utworów, robiono uroczysty obiad, wznoszono przypitki, przesyłano pierwszomajowe pozdrowienia itp.

Wydarzenia w międzysieci w poprzednich latach były tylko dodatkiem, w tym roku na nie kładziono nacisk z racji obostrzeń. Część z nich nie była szczególnie ciekawa, ledwie kilka było wartych uwagi.

Odbyło się też kilka uroczystości pod pomnikami i innymi upamiętnieniami, z których część była przekazywana w sieci. Mimo że uroczystości te były zmniejszone, to i tak często było tam za dużo osób zamiast 1-2, brały w nich udział osoby prywatne które nie powinny wychodzić z domów, nie zachowywano zasad bezpieczeństwa takich jak co najmniej 2-metrowe odstępy i maseczki. Niestety przekaz wielu z nich nie był wcześniej zapowiedziany.

Oczywiście wykluczone były pochody pierwszomajowe, które z uwagi na epidemię nie mogły się odbyć. W niektórych miastach, jak np. Konin czy Sosnowiec, taka sytuacja nastąpiła pierwszy raz od niepamiętnych czasów.

Poniżej szczegóły.


Wydarzenia sieciowe


Przez cały dzień swoją akcję pt. „#ToNieNaszKryzys” na Fejsbuku prowadziła Inicjatywa Antykapitalistyczna wraz z Społecznym Forum Wymiany Myśli, Fundacją „Naprzód”, Kampanią Historia Czerwona i Myślą Socjalistyczną. Polegała ona na dzieleniu się własnymi zdjęciami z tagiem #ToNieNaszKryzys, a także na przesyłaniu zdjęć z obchodów z lat poprzednich ze wspomnieniami, używania nakładek w społecznych środkach przekazu, wywieszania i udostępniania banerów i plakatów 1-trawniowych.
Szczegóły: tutaj.

Lewica Niepokorna w sieci zachęcała do wywieszania chorągwi robotniczych i puszczania przez okno z głośników pieśni rewolucyjnych. Szczegóły: tutaj.
Z kolei w Helu tamtejszy Urząd Miasta zachęcał do wywieszania chorągwi państwowych z  okazji Święta Pracy (Międzynarodowego Dnia Solidarności Pracy). Szczegóły: tutaj.

Miejski Dom Kultury w Ośnie Lubuskim zachęcał do nadsyłania zdjęć ze swoimi zajęciami podczas Święta Pracy. Szczegóły: tutaj.

O 0:00 rozpoczął się 24-godzinny przekaz na żywo na Święto Pracy urządzony przez Młodych Razem. Organizacja młodzieżowa (niby)Lewicy Razem rzecz zaplanowała z rozmachem, ale był to przerost formy nad treścią. Zrobienie 24-godzinnego przekazu wymaga dużego wysiłku aby zapełnić go rzeczowymi treściami. To tak, jakby na jeden dzień uruchomić kanał telewizyjny. Technicznie Młodym Razem udało w miarę, szału nie było ale technicznie dało się to oglądać. Natomiast rzeczowo polegli.
Przekaz składał się głównie z rozmów wideo. Dwa pierwsze programy, tj. „Historia Święta Pracy” i „1 maja – UE a praca w Polsce” przypominały trochę zajęcia w szkole, gdzie nauczyciel kazał uczniom przygotować dany na temat, a ci bez przekonania odczytali przygotowany nienajlepszy materiał. Ciekawe mógłby być program „O związkach międzynarodowo – Finlandia, Niemcy, Białoruś”, gdyby nie to że odbywał się wyłącznie po angielsku. Z bardziej rzeczowych był program „Symbolika robotnicza – Lewa Grafika”, gdzie rysownik ze strony „Lewa Grafika” na planszach przedstawił i dość ciekawie omówił niektóre symbole. Ten program jednak leciał o nieludzkiej porze, tj. o 6:15. „Kwiaty dla Robotnika – transmisja ze złożenia kwiatów z PPS-em” rozpoczęła się z opóźnieniem, już po złożeniu kwiatów.
Oczywiście całość była, jak to w Razem, w stylu socjaldemokracji która chce wyłącznie pudrować kapitalizm. Program „Panel z Adrianem Zandbergiem” nic nie wnosił. Była też  „Rozmowa z Piotrem Ikonowiczem”, ale jak to Ikonowicz – poza wzniosłymi hasłami jest pusty.
Kłopotem jest też kształt przygotowanego przekazu. Przecież nikt nie spędzi 24 godzin przed komputerem. Lepiej byłoby przygotować kilkugodzinny przekaz, ale za to bardziej rzeczowy, bez niskich lotów programów typu „Śniadanie z Młodymi Razem”. Taki krótszy przekaz, jeśli nie będzie możliwości oglądania na żywo, to łatwo będzie można obejrzeć w całości później. Co gorsza, cały ten 24-godzinny przekaz w ogóle nie jest udostępniony do ponownego odtworzenia. Więc nawet jeśli było tam coś jeszcze ciekawego, to nie da się tego obejrzeć. Ciekawe, czy podczas całego tego przekazu choć raz wybrzmiała „Międzynarodówka”.
Szczegóły: tutaj.

Od 7:00 do 1:00 dnia następnego sieciowe Radio Kapitał przygotowało okazjonalną ramówkę na 1 maja. Wśród różnych słuchowisk było kilka szczególnie wartościowych, np. „Rewolucyjny koncert życzeń” w którym przedstawiono utwory w wykonaniu Krakowskiego Chóru Rewolucyjnego. Szczegóły i niektóre nagrania: tutaj.

Od 10:00 do 11:30 miały miejsce sieciowe obchody Polskiego Klubu Związkowego przy Zrzeszeniu Zawodów Budowlanych w Kopenhadze, raczej przeznaczone dla wąskiego grona Polaków skupionych w środowiskach związkowych w Danii. Szczegóły: tutaj.

O 11:00 rozpoczęła się Audycja Pierwszomajowa „Głos pracowniczy w czasie obostrzeń” w sieciowym Radiu Antykapitalistycznym. Było to najlepsze wydarzenie sieciowe. Na początku wybrzmiała „Międzynarodówka”. Następnie była rozmowa trójki towarzyszy tworzących Portal Komunistyczny „Odrodzenie Komunizmu”, a następnie łączenia z różnymi działaczami, w tym związanych m.in. z Portalem Strajk.eu czy Inicjatywą Antykapitalistyczną. W międzyczasie były puszczane pieśni postępowe. Całość była bardzo śmiała ideowo i rzeczowa. Wątkiem przewodnim były prawa pracownicze w czasie kryzysu i epidemii. Poruszano wszystkie najważniejsze bolączki wynikające z kapitalizmu i zastawiano się nad przyszłością, aby w końcu wyzwolić ludzkość z kapitalizmu lub przynajmniej skierować wydarzenia na odpowiednie tory prowadzące do tego.
Nagranie: tutaj.


Również o 11:00 rozpoczęły się wirtualne obchody urządzone przez Lewicę w Lubuskim. Polegały one wyłącznie na wrzuceniu filmików z przemówieniami polityków i etatowych działaczy, z których część przemówień była buńczuczna i zachwalała Unię Europejską. W filmiku wrzucono też materiał archiwalny z poprzednich obchodów pod Pomnikiem Braterstwa Broni w Zielonej Górze. Szczegóły: tutaj.

Po 11:00 udostępniono słuchowisko okolicznościowe pt. „Nie(ch) żyje 1 maja!” zrobione przez Trójdzielnię Podkast Polityczny. W słuchowisku przeprowadzono rozmowę z twórcą strony „Przywróćmy pamięć o Patronach Wyklętych” o przedwojennej oportunistycznej Polskiej Partii Socjalistycznej, przedstawiono brak zrozumienia czym jest uspołecznienie gospodarki, częściowo usprawiedliwiano dekomunizację  (np. Feliksa Edmundowicza Dzierżyńskiego). Następna rozmowa odbyła się z prawnikiem i działaczem Lewicy Razem, który szczegółowo omówił zmiany przeciwpracownicze wprowadzane podczas epidemii. Kolejną rozmowę przeprowadzono z dziennikarką, która omówiła różne patologie w Amazonie i Amice.
Nagranie: tutaj.

Swoje wydarzenie symboliczne o 12:00 miała też Nowa Lewica w Kielcach, w którym udostępniła filmik z m.in. nawoływaniem do dotowania kapitalistów. Szczegóły: tutaj.

O 18:00 odbył się panel dyskusyjny Święta Pracy urządzony przez Przedwiośnie Wielkopolski, w którym wzięły udział trzy młodzieżówki stronnictw liberallewicowych: Przedwiośnie Wielkopolska, Młodzi Razem Wielkopolska, Federacja Młodych Socjaldemokratów w Poznaniu. Zwykła pogadanka bez wyraźnego przekazu, nic szczególnego.
Nagranie: tutaj.

Zwieńczeniem dnia od 20:00 do 24:00 było Muzyczne Święto Pracy w sieciowej Stacji Impreza (d. Radio Emiter w Chorzowie). Słuchowisko miało charakter swawolny i wspominkowy. Oprócz współczesnych utworów rozrywkowych przeplatano utwory postępowe jak m.in. „Ukochany kraj” a także zagrano utwory rosyjskie i bułgarskie.
Szczegóły: tutaj.

Wydarzenia symboliczne na Twarzoksiążce miał Narodowy Rewolucjonista (tutaj) oraz trzy szkoły: Szkoła Podstawowa im. XXX-lecia Zwycięstwa nad Faszyzmem w Iwoniczu-Zdroju (tutaj), Szkoła Podstawowa im. Tadeusza Kościuszki w Nowej Wsi koło Dobczyc (tutaj), Szkoła Podstawowa nr 2 im. Henryka Brodatego w Nowogrodzie Bobrzańskim (tutaj).


Wydarzenia zdalne


29 kwietnia br. o 19:00 udostępniono wystawę zdjęć pt. „Święto Pracy”, urządzoną w tymczasowo nieczynnej Kawiarni „Przędza” w Łodzi przez Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Fotografii Humanistycznej „Foto Humanum”. Zdjęcia przedstawiają ludzi pracy. Z racji braku możliwości spotkania z twórcą zdjęć, odbędzie się ono na zamknięcie wystawy, wstępnie na koniec trawnia.
Zaproszenie: tutaj. Wystawa: tutaj.

Po 10:00 odbyła się uroczystość pod Pomnikiem Czynu Rewolucyjnego w Łodzi. Niestety chwalono Unię Europejską i sejmową Lewicę, ale też przypomniano robotnicze walki w Łodzi pod czerwonym sztandarem. Było wyraźnie za dużo osób i nie przestrzegano odstępów.
Nagranie: tutaj.

Po 10:00 odbyła się uroczystość pod Pomnikiem Walk Rewolucyjnych w Rzeszowie. Niestety wychwalano także Unię Europejską.
Nagranie: tutaj.

Również po 10:00 odbyła się skromna uroczystość pod pomnikiem upamiętniający powstanie pierwszej odkrywki węgla brunatnego w Koninie. Podkreślano wpływ górnictwa na rozwój gospodarczy miasta. Niestety poruszono też sprawę jednej z kapitalistek, która z powodu epidemii musiała zaprzestać działalności.
Nagranie: tutaj i tutaj.

Około 10:30 odbyła się skromna uroczystość pod Pomnikiem Ofiar Strajku w Jaworznie. W godzinach wcześniejszych odbyło się w tamtym miejscu jeszcze jedno złożenie kwiatów.
Nagranie: tutaj.

O 12:00 odbyły się uroczystości z przekazem na żywo pod pomnikiem Ignacego Daszyńskiego w Warszawie. Sejmowa (niby)Lewica zbezcześciła tam Święto Pracy. Mówiono o ratowaniu przedsiębiorców, zachwalano Unię Europejską. Robert Zdzisławowicz Biedroń odwoływał się do Aleksandra Zdzisławowicza Kwaśniewskiego i zapowiedział bronienie obecnej Konstytucji (utrwalającej kapitalizm i odwołującej się do Boga). Namawiano do udziału w bezprawnych wyborach rozpisanych na zasadach białopolskiego rządu Prawa i Sprawiedliwości. Jakby tego było mało, nie przestrzegano zaleceń w kwestii epidemii: zebrało się aż kilkanaście osób, bez odstępów, niektórzy bez maseczek. Najciekawsze z tego było chyba na koniec składanie wieńców, ale tego akurat nie przekazywano na żywo.
Nagranie: tutaj i tutaj.

O 14:00 odbyły się uroczystości przy od kamieniu upamiętniającym przedwojenną siedzibę PPS i redakcję czasopisma „Robotnik” w Warszawie, z których odbywał się przekaz na żywo. Były to jedyne wcześniej zapowiedziane obchody zdalne z uroczystości. Niestety przekaz był obrócony o 90 stopni.
Szczegóły i nagranie: tutaj.


Wydarzenia miejscowe


Oprócz ww. wydarzeń z przekazem w 6 miejscach pamięci narodowej, cześć ludziom pracy oddano i bojownikom o wyzwolenie narodowe i społeczne oddano w 79 miejscach.
Były to niewielkie uroczystości, często symboliczne. Organizatorami byli m.in.: Lewica (Sojusz Lewicy Demokratycznej), Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych, Lewica Razem, Wiosna Roberta Biedronia, Polska Partia Socjalistyczna, Federacja Młodych Socjaldemokratów, Młodzi Razem, Przedwiośnie, Inicjatywa Antykapitalistyczna, Stowarzyszenie „Pokolenia”, Stowarzyszenie Porozumienie Socjalistów, Stowarzyszenie im. Ignacego Daszyńskiego, posłowie, władze miejscowe lub inne osoby:
Kwiaty, wiązanki, wieńce lub znicze złożono w następujących miejscach:
  • obelisk XXX-lecia PRL w Andrychowie,
  • tablica upamiętniająca strajk w 1936 roku w Bielsku-Białej,
  • grób Józefa Dechnika w Biłgoraju,
  • Pomnik Wdzięczności Żołnierzom Armii Czerwonej w Bydgoszczy,
  • pomnik Ignacego Daszyńskiego w Bystrej koło Bielska-Białej,
  • Pomnik Poległym w Obronie Ojczyzny w Częstochowie,
  • pomnik Marcina Kasprzaka w Czołowie,
  • Pomnik Odrodzenia w Elblągu,
  • pomnik wdzięczności w Ełku,
  • pomnik upamiętniający Bitwę pod Ewiną,
  • pomnik „Tym, co za polskość Gdańska”
  • Pomnik Marynarza Polskiego w Gdyni,
  • Pomnik Męczeństwa Dzieci Polskich w Głogowie,
  • Pomnik Tysiąclecia Państwa Polskiego w Gorlicach,
  • Pomnik Wolności w Górze Śląskiej,
  • Pomnik 10 Pomordowanych w Grudziądzu,
  • Pomnik Obrońców Inowrocławia,
  • Pomnik Powstańców Śląskich w Katowicach,
  • tablica pracownikom kolejowym pomordowanym i poległym w latach 1939-1945 w Kielcach,
  • Pomnik Pionierów Koszalina „Byliśmy – Jesteśmy – Będziemy”,
  • Pomnik Czynu Zbrojnego Proletariatu Krakowa,
  • pomnik marsz. Józefa Piłsudskiego w Kwidzynie,
  • pomnik Jana Wyżykowskiego w Lubinie Górniczym,
  • Pomnik Nieznanego Żołnierza w Lublinie,
  • grób gen. Pawła Dąbka w Lublinie,
  • grób ks. Piotra Ściegiennego w Lublinie,
  • grób Władysława Kunickiego w Lublinie,
  • zbiorowa mogiła bojowników Rewolucji 1905-1907 w Łodzi,
  • grób Aleksego Rżewskiego w Łodzi,
  • grób Józefa Niewiadomskiego w Łodzi,
  • tablica „Pamięci Stoczniowców Wybrzeża poległych w walce o prawa człowieka” w Łodzi,
  • Pomnik Bohaterów Walk o Polskość i Wolność Ziemi Mogileńskiej w Mogilnie,
  • tablica upamiętniającą Jana Pawła II w Mogilnie,
  • Pomnik Walki i Męczeństwa w Nakle nad Notecią,
  • Pomnik Górnika w Nowej Rudzie,
  • tablica upamiętniająca dra Józefa Oleksego w Nowym Sączu,
  • Pomnik Ofiar Wojny („Poległym za Ojczyznę i pomordowanym przez faszystów 1939-1945”) w Olkuszu,
  • Kolumna Orła Białego w Olsztynie,
  • pomnik Bojownikom o Wolność Śląska Opolskiego w Opolu,
  • pomnik „Mieszkańcom Ziemi Ostrołęckiej poległym za wolność Ojczyzny” w Ostrołęce,
  • Miejsce Pamięci Narodowej (w miejscu po Pomniku Wdzięczności) w Ostrowcu Świętokrzyskim,
  • Grób Nieznanego Żołnierza w Oświęcimiu,
  • Pomnik Bojowników o Wyzwolenie Narodowe i Społeczne w Pabianicach,
  • Pomnik Kolejarzy – Pionierów Miasta Piły,
  • tablica upamiętniająca Kazimierza Szmidta w Piotrkowie Trybunalskim,
  • pomnik Władysława Broniewskiego w Płocku,
  • Tablica Pierwszego Pochodu Pierwszomajowego w Poznaniu,
  • Pomnik Ofiar Czerwca 1956 „Jedność” w Poznaniu,
  • Tablica Poległych Kolejarzy w Poznaniu,
  • grób Krystyny Łybackiej w Poznaniu,
  • pomnik upamiętniający mieszkańców Ziemi Radomszczańskiej, którzy ponieśli śmierć w dniach 3 maja i 23 czerwca 1944 r. w Radomsku,
  • grób Andrzeja Chodury w Radomsku,
  • tablica upamiętniająca NSZZ „Solidarność” Ziemi Rybnickiej w Rybniku,
  • tablica pamiątkowa złączenia Górnego Śląska z Polską w czerwcu 1922 roku w Rybniku,
  • tablica upamiętniająca ofiary nazizmu niemieckiego i zbrodni komunistycznych w Rybniku,
  • Pomnik Walki i Męczeństwa w Sępólnie Krajeńskim,
  • Pomnik Bojowników o Wolność i Niepodległość w Skarżysku-Kamiennej,
  • pomnik „Wolność, Praca, Godność” (w miejscu po Pomniku Czynu Rewolucyjnego) w Sosnowcu,
  • pomnik poświęcony Pracownikom Zakładów Starachowickich poległym w latach 1939-1945 w Starachowicach,
  • tablica upamiętniająca polskich robotników w Starachowicach,
  • Pomnik Chwały Oręża Polskiego w Sulechowie,
  • Pomnik Straceń w Suwałkach,
  • Pomnik Czynu Polaków w Szczecinie,
  • Pomnik Zwycięstwa w Świdnicy,
  • tablica upamiętniającą poległych robotników w 1923 roku w Tarnowie,
  • pomnik-mogiła poległych robotników w 1923 roku w Tarnowie,
  • tablica upamiętniającą zmagania rewolucyjne 1905-1907 roku w Tomaszowie Mazowieckim,
  • grób Juliana Nowickiego w Toruniu,
  • Pomnik Ofiar Faszyzmu w Turku,
  • Pomnik Trudu Górniczego (w miejscu po Pomniku Bohaterów Armii Czerwonej i Wojska Polskiego) w Wałbrzychu,
  • Brama Straceń Cytadeli Warszawskiej,
  • kamień upamiętniający pierwszą na Ziemiach Polskich zbrojną demonstrację robotniczą dnia 13 listopada 1904 r. w Warszawie,
  • pomnik „Ludziom Pracy” we Włocławku,
  • pomnik Polskiego Ruchu Oporu „Olimp” we Wrocławiu,
  • Pomnik Dzieci Wrzesińskich we Wrześni,
  • b. tablica upamiętniającą miejsce urodzenia Róży Luksemburg w Zamościu (tymczasowo ustawiono podobiznę Róży Luksemburg),
  • pomnik Poległym w Walce o Wyzwolenie Narodowe i Społeczne w Zduńskiej Woli,
  • Pomnik Braterstwa Broni w Zielonej Górze,
  • tablica upamiętniająca zastrzelonych robotników przez Policję sanacyjną w 1932 roku w Żywcu.



Pozostałe wydarzenia


W Porcie Gdynia o 12:00 wszystkie statki i inne jednostki pływające włączyły syreny i sygnały dźwiękowe. Syreny włączono także w kapitanacie portu, na nabrzeżach przystani, w przedsiębiorstwach portowych i w innych przedsiębiorstwach gospodarki morskiej. W ten sposób oddano cześć ludziom pracy, w szczególności dziękując pracownikom biorącym udział w walce z epidemią i zapewniającym ciągłość dostaw niezbędnych towarów. Syreny włączył też statek-muzeum „Dar Pomorza”, a statek ratownictwa morskiego MS Kapitan Poinc dodatkowo pokazał swoje „skrzydła motyla”. Akcję urządził Zarząd Portu Gdynia, współdziałali Urząd Morski w Gdyni, Akademia Morska w Gdyni, Centralne Muzeum Morskie w Gdańsku, Akademia Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni, Polskie Ratownictwo Okrętowe w Gdyni, Żegluga Gdańska i przedsiębiorstwa prywatne działające na terenie.
Przebieg: tutaj.

W Warszawie była posłanka, działaczka społeczna Anna Józefowna Grodzka zaapelowała o postawienie pomnika Róży Luksemburg po uprzednim powołaniu społecznego komitetu budowy, ogłoszeniu publicznej zbiórki i zażądania od władz wyznaczenia godnego miejsca na pomnik.
Szczegóły: tutaj.

W Grodzisku Wielkopolskim skierowano do tamtejszej Rady Gminy wniosek o nadanie jednej z nowych, niezagospodarowanych ulic nazwy Ulica Józefa Konstantego Janiszewskiego. Janiszewski był działaczem socjalistycznym urodzonym w Grodzisku Wielkopolskim, działał w Wielkopolsce i ówczesnych Prusach, był więziony za działalność, współpracował z Ludwikiem Tadeuszem Ludwikowiczem Waryńskim i I Proletariatem, prowadził drukarnie w Berlinie dla ruchów socjalistycznych. Pod wnioskiem podpisała się Lewica w Grodzisku Wielkopolskim w składzie: Przedwiośnie Roberta Biedronia i Lewica Razem.
Szczegóły: tutaj.

Czytaj również:
Zapowiedzi obchodów Międzynarodowego Dnia Solidarności Ludzi Pracy 2020
Przebieg obchodów Międzynarodowego Dnia Solidarności Ludzi Pracy 2019